Forum o gryzoniach

Michuuu

<center>Chomik europejski</center>(Cricetus cricetus) – gryzoń należący do chomikowatych; największy gatunek chomika. Występuje tylko w naturze, nie jest hodowany w niewoli.

* Długość ciała: 20-34 cm
* Długość ogona: 3-4 cm
* Ciężar: 400-700 gramów

Chomik europejski ma torby policzkowe, krótkie kończyny, ubarwienie grzbietu brązowe, a brzucha czarne, koniec nosa i łapy białe, za uszami i po bokach żółte plamy. Kopie głębokie nory, gdzie gromadzi zapasy. Jest aktywny w nocy. Żywi się głównie pokarmem roślinnym, ale także korzysta z pokarmu zwierzęcego.

<center>Chomik syryjski</center>
(Mesocricetus auratus) - gatunek chomika żyjący dziko, a także hodowany jako zwierzę domowe.

Występowanie
Ojczyzną chomika syryjskiego jest Azja Mniejsza, gdzie zamieszkuje on tereny pustynne i półpustynne, można go spotkać też na polach zbożowych. Złocista barwa futra (stąd nazwa łacińska auratus – złocisty) utrudnia obserwowanie tego gryzonia na wolności, przez co mało wiadomo o jego biologii i zachowaniu.

Udomowienie chomika syryjskiego
Chomik syryjski został opisany po raz pierwszy w 1839 r. przez Waterhouse'a, jednak przez następne 100 lat uważany był za gatunek wymarły. W 1930 r. profesor Aharoni, prowadzący prace wykopaliskowe w okolicach Aleppo w Syrii, znalazł samicę z 12 młodymi. Całą rodzinę przewiózł do swego instytutu, po stresach związanych z podróżą przy życiu pozostały 4 (według innej wersji 3) osobniki. To właśnie od nich pochodzą wszystkie chomiki syryjskie żyjące dziś na świecie. Dzięki łączeniu i rozmnażaniu odłowionych chomików otrzymano kolejne przychówki, w których na skutek mutacji pojawiły się nowe cechy budowy ciała i umaszczenia.

Chomik syryjski - ubarwienie
Ciało chomika syryjskiego jest walcowate, osiąga długość 15 – 18cm i wagę 80 - 150g. Ogon osiąga rozmiary 1,2 – 2cm. Nogi ma krótkie, silne i przystosowane do długich biegów. Łapy są nieowłosione, przednie mają 4 wykształcone palce, kciuk jest zredukowany do małego wyrostka. Tylne łapy mają 5 palców i wyposażone są w zgrubienia na podeszwach ułatwiające wspinanie się. Chomiki posiadają krótkie nieowłosione ogony, swym kształtem zbliżone do ogona niedźwiedzia. Charakterystyczną cechą są torby policzkowe, służące przede wszystkim do gromadzenia i transportu pokarmu. Chomik może ich użyć także do przenoszenia młodych i, gdy wypełni je powietrzem, do utrzymania się na wodzie. Chomiki oznaczają terytorium za pomocą gruczołów zapachowych, u chomika syryjskiego położone są one na bokach ciała w pobliżu tylnych odnóży. Chomiki maja duże wypukłe oczy, charakterystyczne dla zwierząt aktywnych o zmierzchu i nocą. W dzień nie widzą zbyt ostro. Podczas poszukiwania pożywienia posługują się świetnym węchem, który służy im także do oceny jakości pokarmu. Chomiki mają bardzo dobry słuch. Słyszenie ułatwiają duże i dobrze rozwinięte małżowiny uszne, które podczas snu zwierzę kuli i przyciska, aby ciasno przylegały do głowy. Chomikowi w orientacji pomagają wibrysy - długie wąsy czuciowe. Chomiki, jak wszystkie gryzonie, posiadają bezkorzeniowe, stale rosnące siekacze. Serce chomika wykonuje około 75 uderzeń na minutę, a temperatura jego ciała osiąga 36,3 – 37,5°C. Może posiadać krótką, rzadziej długą sierść.

Ubarwienie
Istnieje bardzo dużo odmian barwnych chomika syryjskiego: złota, zbliżona do naturalnej, beżowa, kremowa, biała, popielata, srebrna oraz srokata. Zdarzają się też chomiki albinotyczne, o białej sierści i czerwonych oczach. Chomiki odmiany angorskiej posiadają długie miękkie i gładkie włosy, a chomiki jedwabiste mają krótkowłose, lśniące futro.

Pożywienie
Chomiki żyjące na wolności mają bardzo urozmaicony jadłospis, zależący od pory roku. Żywią się przede wszystkim pokarmem roślinnym. Są to głównie nasiona i owoce. Zwierzęta te potrzebują także niewielkich ilości białka zwierzęcego. Chomiki raczej nie piją wody, jej braki rekompensują sobie jedząc owoce bogatsze w sok.

Tryb życia
Chomiki aktywne są głównie nocą. Prowadzą bardzo aktywny tryb życia, przemierzają duże odległości w poszukiwaniu pokarmu. Dorosłe chomiki syryjskie są samotnikami, tylko młode, które razem dorastały tolerują się w wieku dorosłym. Chomiki syryjskie biegają wolniej bardziej wydłużając tułów od innych gatunków. Gdy temperatura otoczenia spadnie poniżej 6°C chomik zapada w stan hibernacji, jest to sen zimowy. Ale gdy temperatura wzrasta powyżej 37-38°C zwierzę zapada w sen letni - nazywany estywacją. Chomiki na wolności wykopują nory z tunelami i komorami przeznaczonymi na legowisko, magazyn pokarmu (może zebrać nawet do 16kg) oraz na "toaletę". Długość nory dochodzi do 2 metrów.

Rozród
Ruja u samicy chomika syryjskiego powtarza się regularnie co 4 - 6 dni. Zaloty chomików przypominają walkę. Zwierzęta ścigają się i szamocą, w końcu zaczynają się obwąchiwać i lizać nawzajem, po czy dochodzi do kopulacji. W krótkim czasie dochodzi do następnych zbliżeń, aż do momentu, gdy popęd samicy osłabnie i przegoni ona samca.Jeśli samiec nie ma drogi ucieczki to samica w obronie przyszłego potomstwa potrafi nawet zabić partnera.
Ciąża trwa 16-20 dni, a w miocie jest 6-12 młodych, chociaż są mioty liczące nawet 14 osesków. Poród za względu na małe rozmiary młodych ma łagodny przebieg. Samica, aby zapobiec skażeniu gniazda zjada młode, które urodzą się martwe. Młode rodzą się nagie i ślepe. Samica przegryza pępowinę, po czym dokładnie wylizuje i wymasowywuje nowonarodzone potomstwo, co pomaga usprawnić krążenie krwi. Matka karmi młode leżąc na nich.Po około 2 tygodniach młodym rośnie pierwsza sierść, a po 4 tygodniach wychodzą z gniazda.
Młode rosną bardzo szybko. Trzeciego dnia po urodzeniu wyodrębnia się już pigmentacja skóry. Piątego dnia pojawia się delikatny meszek pokrywający ciało, jednak brzuch pozostaje jeszcze przez pewien czas nagi. Po ośmiu dniach u młodych samic widać już sutki. Po 12 dniach następuje otwarcie oczu. Chomiki bawią się ze sobą i same już dbają o higienę ciała. Zaczynają korzystać z miejsca przeznaczonego na toaletę. Na 1 - 2 tygodnie przed zakończeniem okresu ssania stają się bardzo aktywne ruchowo. W trzecim tygodniu życia zostają odstawione od piersi. Przez jakiś czas pozostają jeszcze przy matce. Samce osiągają dojrzałość płciową w wieku 60 dni, samice – w wieku 30 dni. Pierwsza kopulacja następuje zazwyczaj w 12 – 14 tygodniu życia. Chomiki są całkowicie wyrośnięte w wieku trzech miesięcy. Przeciętna długość życia wynosi 18 miesięcy, choć w niewoli mogą dożyć nawet 5 lat.

<center>Chomik turecki</center>
(lub azerbejdżański) jest blisko spokrewniony z chomikiem syryjskim. Jest używany jako zwierzę laboratoryjne, ale nie jest szeroko dostępnym gatunkiem na rynku. W USA jest on dostępny do kupienia, ale mniej popularny niż syryjski, ze względu na swój agresywny temperament. Wydaje się być niedostępnym w Europie, ale w rzeczywistości tylko dla laików. Ten gatunek chomika jest klasyfikowany do Czerwonej Księgi zwierząt, jako gatunek ginący. Żyje w Turcji, Libanie i Izraelu, jest gatunkiem samotnym, żyje przeciętnie 2 lata.

<center>Chiński chomik pręgowany</center>
(Cricetulus griseus) – karłowaty chomik zamieszkujący Azję. Gatunek nadaje się do hodowania w domu.

Występowanie
Gatunek ten zamieszkuje rozmaite środowiska, wystrzega się jednak piaskowych pustyń, wysokich gór i wilgotnych podłoży.

Wygląd
Chiński chomik pręgowany ma wiele cech wspólnych z chomikiem syryjskim. Cała sylwetka oraz sposób poruszania się są u obu kuzynów bardzo podobne. Chiński chomik dochodzi do 11 cm długości, jest więc prawie o połowę mniejszy od chomika syryjskiego i waży 38-46 g. Posiada długą czarną pręgę, biegnącą wzdłuż grzbietu. Ciało chińskiego chomika, w przeciwieństwie do innych chomików karłowatych, jest walcowate. Jak każdy chomik ma krótkie, silne i przystosowane do długich biegów łapy. Przednie mają 4 wykształcone palce i zredukowany kciuk, tylne mają 5 palców. Łapy są nieowłosione. Chomik ten ma najdłuższy ogon ze wszystkich chomików, który pomaga zwierzęciu we wspinaniu się. Ogon jest również nieowłosiony. U chomików karłowatych gruczoł zapachowy położony jest pośrodku brzucha. Chomiki mają duże wypukłe oczy, charakterystyczne dla zwierząt aktywnych nocą, choć chomik chiński bywa aktywny także w godzinach dziennych. Chomiki mają dobrze wykształcony słuch i węch co rekompensuje słabszy wzrok.

<center>Chomik stepowy</center>
jest chomikiem karłowatym, o ciemnobrązowej do rudobrązowej barwie ciała z odcieniem szarym, z ciemną pręgą biegnącą na grzbiecie wzdłuż kręgosłupa. Ma dość długi jak na chomika, słabo owłosiony ogon. Gatunek ten występuje w południowo-wschodniej Azji, na Syberii, w środkowej Mongolii i północnych Chinach. Żyje na glebach lessowych, stepach i półpustyniach, na wysokości do 4000 m. n.p.m.

<center>Chomik dżungarski</center>
(Phodopus sungorus) - gatunek karłowatego chomika, nadający się do hodowania w domu.

Środowisko i występowanie
Na wolności zamieszkuje stepy i tundry Syberii Zachodniej. W poszukiwaniu pożywienia może wędrować na obrzeża lasów. Nie zapada w sen zimowy i wykazuje dużą aktywność przez cały rok.

Wygląd
Chomik dżungarski podobnie jak chiński ma na grzbiecie pręgę. Kształt jego ciała jest jednak wyraźnie odmienny - bardziej zaokrąglony. Długość ciała to średnio 9 cm. Samiec ma długość około 10 cm, a samica 7 cm. Bardzo krótki ogon i łapy są prawie niewidoczne. U chomików karłowatych gruczoł zapachowy położony jest pośrodku brzucha. Ciężar ciała wynosi 30-40 g. Wyróżnia się czarnym pręgiem od czoła po ogon.

Ubarwienie
Latem kolor chomika dżungarskiego jest na grzbiecie szary, na brzuchu biały. Na bokach ciała mogą występować białe plamy. W zimie futro na grzbiecie jest o wiele jaśniejsze, u osobników trzymanych w niskiej temperaturze prawie zupełnie białe.

Rozród
U chomików karłowatych ruja nie odbywa się zbyt wyraźnie. Powtarza się ona cyklicznie co 4-6 dni. Zaloty chomików karłowatych mają podobny przebieg jak u chomików syryjskich, lecz trwają krócej. Rozwój młodych przebiega bardzo podobnie jak u chomika syryjskiego. Chomiki karłowate rosną do końca życia. Rozmnaża się przez cały rok (samica rodzi 3 do 7 razy w roku), toteż płodność tego gatunku jest stosunkowo wysoka. Samica po 21-dniowej ciąży rodzi przeciętnie od 4 do 7 młodych. Młode osiągają dojrzałość płciową po 1 do 2 miesięcy. Chomik dżungarski żyje w niewoli od 2 do 3 lat. Chomik dżungarski nie jest gatunkiem agresywnym. Jest towarzyski i dobrze czuje się żyjąc w grupach rodzinnych.

<center>Chomik Campbella</center>
(Phodopus sungorus campbelli) - krótkoogonowy chomik karłowaty. Wschodni podgatunek chomika dżungarskiego żyje na stepach i terenach półpustynnych. Piaskowy odcień jego futra zlewa się z otoczeniem. Ma podobnie jak chomik dżungarski czarną pręgę biegnącą wzdłuż grzbietu, nie posiada bocznych plam. W zimie odcień jego futra pozostaje niezmienny. Łapy są owłosione. Chomik Campbella jest bardzo agresywnym podgatunkiem chomika dżungarskiego. Bardzo trudno jest oswoić samca chomika Campbella, a oswojenie samicy graniczy z cudem. Chomik Campbella jest nazywany również Chomikiem mandżurskim, lub mandżugarskim.

<center>Chomik Roborowskiego</center>
(Phodopus roborovskii) - najmniejszy przedstawiciel chomików karłowatych. Ma zaledwie 7 cm długości, waży 10 – 25g, jest więc wielkości 2-tygodniowego chomika syryjskiego. Jego futro ma barwę piaskową z lekko czerwonawym odcieniem w lecie i szarym w zimie. Brak pręgi na grzbiecie i bocznych plam. Łapy ma porośnięte futrem. Porusza się jak chomik dżungarski, lecz jest bardziej zwinny. Na wolności zamieszkuje piaszczyste pustynie Azji Środkowej. Nie kopie rozbudowanego systemu nor. Wygrzebuje wąski otwór w wydmie i tuż za nim wykopuje sobie sypialnię. Ciąża trwa od 19 do 22 dni, po czym rodzi się do siedmiu młodych. Jego zwyczaje, zachowanie i biologia są podobne do innych chomików karłowatych. Dożywa wieku 2 lat.

Informacje zaczerpnięte z Wikipedii. Prosze o przyklejenie

Prosze bardzo Wink

Rubi